Historie

De tijd waarin de oogstfeesten zijn is voor sommigen de mooiste van het jaar. Dit is de tijd van de blauwe dagen, van de stille, nevelige ochtendstonden van gouden licht in blonde en bruine boomkruinen. Nu ligt de doorzonde stoppel onder parelberegen zilveren webben, nu hangen rood de bessen in trossen langs de doornhagen, buigen oranje schermen van lijsterbes boven 't struweel, kleurt de kardinaalsmuts een ruigen hoek.

 

In het begin van de vorige eeuw werd reeds jaarlijks een feest door en voor de bevolking georganiseerd. Een feest dat toen met name in het teken stond van de geslaagde oogsten dat jaar. Voor zover bekend is men met deze traditie rond het jaar 1917 echter gestopt. De wereldoorlogen zijn er waarschijnlijk mede verantwoordelijk voor dat nadien vele decennia zonder dit soort feesten voorbijgingen. In 1999 heeft een groep enthousiaste inwoners geprobeerd de eigentijdse feestdraad weer op te pakken. Sindsdien is er in augustus het jaarlijks Dikke Mik-dorpsfeest, een feest met een speciaal karakter en aanzicht, een gelegenheid waar menige Nijbroeker en bezoeker van (ver) daarbuiten ongeacht de leeftijd jaarlijks naar uitziet.